Sharon is 68 jaar als zij hoort dat zij borstkanker heeft. Na de operatie krijgt Sharon chemotherapie. De therapie slaat aan maar de bijwerkingen zijn bijna ondragelijk. Sharon heeft last van het hand-voetsyndroom waardoor zij kan haar handen niet kan gebruiken. En die handen heeft ze juist zo hard nodig.
Sharon schrijft namelijk gedichten. Al in 2014 had Sharon 26 gedichten geschreven voor een boek. Ook schilderde ze zelf de illustraties voor deze gedichtenbundel.
Door het hand-voetsyndroom had zij zoveel pijn in haar handen dat ze niets meer kon. Ze was, naar eigen zeggen, haar huid van haar handen en voeten verloren. Het was dus niet mogelijk om door te gaan met het schilderen van de illustraties voor haar boek.
Een zeer pijnlijke periode volgde maar na de laatste kuur van de chemotherapie herstelde Sharon voorspoedig. In April 2020 kon zij haar handen gelukkig weer volledig gebruiken. Geholpen door een gedwongen corona-zelfisolatie was Sharon in staat om de laatste illustraties van haar gedichtenbundel te schilderen.
Enkele maanden later voltooide Sharon haar kleurrijke en inspirerende gedichtenbundel.
Twee dagen na het overlijden van haar zus Eileen, die ook kanker had, verscheen de gedichtenbundel. Sharon was in 1995 haar andere zus Joanna verloren die ook stierf aan de gevolgen van kanker.
Ter ere van haar zussen doneert Sharon alle opbrengsten van de dichtbundel aan het KWF kankerbestrijding.